قیطریه که در جنوب شرقی تجریش واقع شده است، از شمال به دزاشیب، از جنوب به دروس و قلهک، از غرب به خیابان شریعتی و از شرق به چیذر و اختیاریه محدود می‌شود.

در کاوش‌های مربوط به ارتفاعات قیطریه درسال ۱۳۴۷، آثاری متعلق به انسان‌هایی به دست آمده که ۳۰۰۰ سال پیش از این زندگی می‌کردند و در میان آن‌ها، ظرف‌های سفالین قرمز و خاکستری و زرد از داخل گورهای کهنه کشف شده است. همچنین، کشف یک  گورستان قدیمی با ۳۵۰ گور، با مساحت بیش از ۵۰۰۰ مترمربع در این منطقه، سابقه ۳۰۰۰ ساله به آن داده است.

گفته می‌شود در نیاوران گروه زیادی از اقوام آریایی زندگی می‌کردند و رسم داشتند که مردگان خود را رو به آفتاب و در نقاط مطمئن و به صورت  چمباتمه دفن کنند و چون به زندگی بعد از مرگ معتقد بودند، در پایین و بالای سر جسد ظروف پر از غذا می‌گذاشتند.

انتخاب این منطقه به عنوان گورستان به دلیل آهکی بودن خاک آن بوده است. قیطریه کنونی (پارک قیطریه و خیابان قیطریه) بر روی این گورستان بنا شده‌است و ویلاها و خانه‌ها جای آن را گرفته‌اند.